အဂၤါဆိုတဲ႕ ေန႕တစ္ေန႕က
ငါ႕ကို အကုန္ယူသြားတယ္။
ငါ႕မွာ..တစ္ေယာက္ထဲ ၿဖစ္ေနရတဲ႕ အထဲ
ေ၀ါကနဲ ေပ်ာက္ဆံုး လိုက္ရ။
ဘယ္ေဆာင္းဥတုကမွ
လက္သင္႕မခံတဲ႕ ဆီးႏွင္းတစ္စက္လို
ေႏြရာသီေတြဆီ လွည္႕ထြက္ခဲ႕ရ။
အရွင္လတ္လတ္ လြမ္းလိုက္ရတာ
ဘာနဲ႕မွကို မတူေတာ႕ဘူး
မပြင္႕ဘဲ ဖူးခဲ႕ရတဲ႕ ေကာင္မို႕
...
ေမွာင္တယ္။
လြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္ ငါေတြးမိရဲ႕
ေက်ာက္တံုးေပၚ တင္အေသြးခံရတဲ႕ဓါးလို
ငါလည္း အစားခံေနရခ်ိန္..လို႕။
တာရာမင္းေ၀
“မိုးေခါင္လို႔ တီးတဲ႔ဗံုသံ” မွ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment