စိတ္ၾကမ္းဘီလူးတို႕ ေၿခပင္မက်ဴးေသာ အရပ္၌
ငါ..မတ္မတ္တည္ခဲ႔ေခ်ၿပီ။
အို..အခ်င္းေဆြမြန္တို႔
သင္တို႔ၾကိဳဆိုမည္ဆိုလ်ွင္
အေမွာင္ နံနက္သို႔ပင္ အလင္းငွက္တို႔ၿဖင္႔ ငါလာခဲ႔ပါမည္။
ထို႕ေနာက္
ေလာက ေလဆန္မွာ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္အန္ထုတ္
ငါတို႔အားလံုး မိုးမခ်ဳပ္မီ အိမ္ကိုၿပန္ၾကမည္။
တာရာမင္းေ၀
“မိုးေခါင္လို႔တီးတဲ့ဗံုသံ” မွ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
ဆရာတာရာမင္းေ၀ဆုံးပါးသြားတာအစားထိုးမရတဲ့ဆံုး
ရႈံးမႈပါ..အခုလိုဆရာ့ရဲ့ကဗ်ာမ်ားကိုျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးတဲ့
အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..
Post a Comment