" ေဆာင္းတစ္ခုမွာ
ပါ၀င္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ႏွင္းတစ္စက္လို
စာရင္းလည္းမ႐ွိ၊ နံပါတ္လည္းမသိ
ဘယ္အထိမွလည္း မႀကီးက်ယ္ပါဘူးကြယ္ " တဲ႔ ။
သူ႔ကိုယ္သူ ႏိွမ့္ခ်
ေျမႀကီးရဲ႕ သေကၤတနဲ႔
အႏုပညာကို ပန္းလိုေမႊးျမေစခဲ႔တယ္
လူငယ္တစ္ေယာက္ကေရးတဲ႔ ေက်ာက္ထြင္းရာဇ၀င္ေတြ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရင္အံုကို တည့္တည့္ပစ္ေပါက္လို႔
ခ်စ္သူကို ႏွလံုးသားအသစ္နဲ႔ ခ်စ္ၾကည့္ဖို႔
ဘ၀ကို ႐ႈေထာင့္အသစ္နဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔
ေလာကကို ျမတ္ႏိုးျခင္းသက္သက္နဲ႔ ေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို႔
သူ႕ ရဲ႕ အႏုပညာ ေပါင္းေခ်ာင္ေလးထဲမွာ
ေလာကပါလတရားကို စီကံုးေရးဖြဲ႕
ေလညင္းေလးလို တသြဲ႕ သြဲ႕ တိုက္ခတ္ခဲ႔တယ္
အဲဒီ ..ၾကယ္ကေလးတစ္လံုးေပါ႔
အံု႔ပ်ေမွာင္ရီ ေလာကဓံထစ္ခ်ဳန္းမွာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွလံုးသားေတြ လင္းပြင့္ပ်ိဳျမစ္ဖို႔
သူရဲ႕ အႏုပညာပုခုန္းအားနဲ႔ ထမ္းတင္ေပးေနဆဲ
ခရီးတစ္ခုကို ထြက္ခြာသြားခဲ႔ရၿပီ
ႏွလံုးသား႐ွိလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လြမ္းဆြတ္ရ
ႏွလံုးသား႐ွိလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေၾကကြဲရ
ႏွလံုးသား႐ွိလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွေမ်ာတမ္းတရ
အစ္ကိုေရ..
လြမ္းဆြတ္ၾကယ္ကေလးက ေပးတဲ႔အလင္းရာင္မွာ
ေအာက္ေမ႔သတိရျခင္းေတြ ထပ္ေပါင္းလို႔
အစ္ကို ေကာင္းရာသုဂတိေရာက္ပါေစဗ်ာ.. ။
ညိမ္းညိဳ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
"တစ္ကုိယ္ေရစိန္ေခၚျခင္း"
စကားလံုးေတြကို ကခိုင္းဖို႔ဆိုတာ
ေမွာ္ဆရာေတာင္ မစြမ္းႏိုင္ဘူး။
မေန႔ကေတြသာ restoreျပန္ေခၚရရင္
ျပန္ေခၚလိုက္ခ်င္ရဲ့ ...
အဲဒီမွာ....
အဗရာဟယ္လင္ကြန္းပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
ဗီသုိဗင္ပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
ရုိဒင္နဲ႔ ပီကာဆိုပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္ပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
ဆရာႀကီးဦးေဖေမာင္တင္ နဲ႔ ပ်ဥ္းမငုတ္တို
အလြမ္းေတြ ပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
သေျပညိုအလွနဲ႔ အနီေရာင္မ်ိုဳးဆက္ေတြ
ကခုံေနတာပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
သွ်င္မဟာသီလ၀ံသက အစ
ဒီကေန႔ၾကယ္ပြင့္ေတြပါတယ္။
အဲဒီမွာ ....
တာရာမင္းေ၀ပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
အခုေတာ့ ငါမသိတဲ့ အဆိပ္နဲ႔
ငါတို႔ စိတ္ကူးေတြကို သတ္ပစ္ၾက၊
ေဟာ သခၤါ္ရေတာတန္းတစ္ေနရာမွာ
ၾကယ္္တစ္ပြင့္ ေၾကြသြားျပန္ေပါ႔၊
ေမွာ္၀င္ဆရာမေရ...
အလြမ္းဇာတ္သိမ္းရတဲ့ ဘ၀မွာ
မင္းပစ္ခ်င္တဲ့ ျမွားနဲ႔ပစ္စမ္း
ဒီမွာ....
ေကာင္းကင္ရင္ဘတ္ႀကီး ဟင္းလင္းပြင့္လို႕။ ။
ေကတီဦး
စကားလံုးေတြကို ကခိုင္းဖို႔ဆိုတာ
ေမွာ္ဆရာေတာင္ မစြမ္းႏိုင္ဘူး။
မေန႔ကေတြသာ restoreျပန္ေခၚရရင္
ျပန္ေခၚလိုက္ခ်င္ရဲ့ ...
အဲဒီမွာ....
အဗရာဟယ္လင္ကြန္းပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
ဗီသုိဗင္ပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
ရုိဒင္နဲ႔ ပီကာဆိုပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္ပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
ဆရာႀကီးဦးေဖေမာင္တင္ နဲ႔ ပ်ဥ္းမငုတ္တို
အလြမ္းေတြ ပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
သေျပညိုအလွနဲ႔ အနီေရာင္မ်ိုဳးဆက္ေတြ
ကခုံေနတာပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
သွ်င္မဟာသီလ၀ံသက အစ
ဒီကေန႔ၾကယ္ပြင့္ေတြပါတယ္။
အဲဒီမွာ ....
တာရာမင္းေ၀ပါတယ္၊
အဲဒီမွာ ....
အခုေတာ့ ငါမသိတဲ့ အဆိပ္နဲ႔
ငါတို႔ စိတ္ကူးေတြကို သတ္ပစ္ၾက၊
ေဟာ သခၤါ္ရေတာတန္းတစ္ေနရာမွာ
ၾကယ္္တစ္ပြင့္ ေၾကြသြားျပန္ေပါ႔၊
ေမွာ္၀င္ဆရာမေရ...
အလြမ္းဇာတ္သိမ္းရတဲ့ ဘ၀မွာ
မင္းပစ္ခ်င္တဲ့ ျမွားနဲ႔ပစ္စမ္း
ဒီမွာ....
ေကာင္းကင္ရင္ဘတ္ႀကီး ဟင္းလင္းပြင့္လို႕။ ။
ေကတီဦး
Post a Comment