တာရာမင္းေ၀ အမွတ္တရ

ဒီကဗ်ာေတြကေတာ့ ကိုေရႊဘုန္း(တာရာမင္းေ၀) မကြယ္လြန္မီ ေနာက္ဆံုးေရးသြားတဲ့ ကဗ်ာေတြပါ။ ဒီကဗ်ာေတြကို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕စာအုပ္တိုက္ျဖစ္တဲ့ “ငါတုိ႔စာေပ” မွထုတ္ေ၀ဖို႔ စီစဥ္ထားတာ ျဖစ္ၿပီး စာေပစိစစ္ေရးက ခြင့္ျပဳခ်က္လည္း ရထားၿပီးပါၿပီ။ စာအုပ္ထုတ္ခါနီးမွ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ “သူ” ကြယ္လြန္ သြားခဲ့ပါတယ္။ သူ ကြယ္လြန္ၿပီးေတာ့မွ အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ မထုတ္ျဖစ္ေတာ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ online ေပၚက ညီအစ္ကိုေတြအတြက္ ဖတ္႐ႈရေအာင္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကဗ်ာစာအုပ္နာမည္ကေတာ့…. “နကၡတ္ရစ္သမ္” တဲ့။


ေဗဒင္ေဟာသည္

“ေဒါက္”ခနဲ ဓားေပါက္သံအဆံုးမွာ
ကံၾကမၼာက ကားယားႀကီးက်လာတယ္
သူ႕ကို ႀကိဳးနဲ႔ကူတပ္ေပးပါ
ခုခ်ိန္ကစၿပီး က်ဳပ္ ေဗဒင္ဆရာလုပ္မယ္
ကံၾကမၼာမရွိတဲ့ ေဗဒင္ဆရာ
ျမင္း႐ိုင္းကိုစီးၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ထဲ၀င္လာမယ္။

တာရာမင္းေ၀
-
ေ၀းသူ

စကားတစ္ခြန္းႏွစ္ခြန္း စြတ္စို႐ံုေလာက္နဲ႔
ျမင္းမိုရ္ေတာင္ကို မြန္းတည့္ေစမလား
ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ ျဖစ္ခဲ့တယ္
အိုဒက္ဆာမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ေၾကး႐ုပ္နံေဘးမွာျဖစ္ခဲ့တယ္
ဒါဟာ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
လ၀န္းက်ကြဲသံေတြၾကားမွေတာ့
ဘာကိုမွ မလြမ္းဆြတ္ေတာ့ပါဘူး
ခ်ဳပ္ပလိုင္းထဲက ငါ ေမွ်ာ္ရည္ေငးလင့္
တစ္ေန႔ေတာ့”ဆိုတာ
ဘယ္ေတာ့ပြင့္”မလဲလို႔။

တာရာမင္းေ၀
-

တန္ရာတန္ေၾကး

နတ္ထြင္းတဲ့ခံတြင္းဆိုေပမယ့္
ဘယ္သူကမွ ထမင္းခဲကိုက္ၿပီး ေမြးလာတာမဟုတ္ဘူး
အဲဒါေၾကာင့္ ငါ့ရဲ႕စံုနံ႔သာၿမိဳင္ပတ္ပ်ဳိးမွာ
ေစာင္းႀကိဳးတစ္ခ်က္ ေလွ်ာ့ခဲ့တယ္။
အႏုပညာဆိုတာ
ေမွာ္ဆရာတိုင္း ကလို႔ရတဲ့ ဓားပညာမဟုတ္ဘူး
ေနညိဳခ်ိန္ တိမ္ပြင့္အေမ်ာေလးပါဆိုေတာ့လည္း
ေျပာသူကို မယံုၾကည္ခ်င္ၾကဘူး
ၾကည့္ပါ
ဒီျမွားကို ငါပစ္ျပပါ့မယ္။
ပစ္မွတ္ကို လြယ္လြယ္နဲ႔မွန္ရင္ေတာ့
အဲဒီသူေယာင္နတ္သမီးကို
တို႔ေတြ တန္ရာတန္ေၾကး ေပးလိုက္ၾကတာေပါ့။

တာရာမင္းေ၀
-

သင္းကြဲသူမ်ား (၁)

ဒီဆံမွ်င္မွာ
ႏွင္းဆီေတြမွ မဖူးပြင့္ေတာ့ဘဲ
ေမ့ထားလိုက္ပါေတာ့ ကေလးရယ္
အလကၤာေတြကိုလည္း ကိုယ္ကပဲ မႈတ္ၿငိမ္းစားလိုက္ပါ့မယ္
တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ရဲ႕အလင္းျဖစ္ခ်င္ၾက
တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ရဲ႕ မီးအိမ္ျဖစ္ခ်င္ၾက
အခုေတာ့လည္း အားလံုး ဆံုးလ်သြားပါၿပီ
သြားေတာ့ ေဘဘီ
ဟိုးမွာ
ညေနခင္းကေတာင္ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ေနၿပီ။

တာရာမင္းေ၀
-

ျဖစ္စဥ္

တစ္ခါတေလမွာေတာ့လည္း ေတြးၾကည့္မိပါတယ္
နက္ျဖန္ခါ ေသသြားရင္ ဘာျဖစ္မလဲလို႔။
လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီ
(မလုပ္ရေသးတာေတြလည္း အမ်ားႀကီး)
ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးၿပီ
(မျဖစ္ရေသးတာေတြလည္း အမ်ားႀကီး)
နက္ျဖန္ခါမွာလို႔ စဥ္းစားလိုက္ျပန္ေတာ့
နက္ျဖန္ခါေတြကလည္း အမ်ားႀကီး
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
ဘ၀မွာ ေနေပ်ာ္ရတာပါပဲ ကေလးရယ္။

တာရာမင္းေ၀
-

ေန

ၾကယ္ကေလးေတြ စိုးစီစိုးစီနဲ႔ပဲ
ငါ ႏိုးခဲ့ရ…။
ေမွာ္ဆရာရဲ႕ လြယ္အိတ္ထဲက
လြတ္ထြက္လာတဲ့ေနလံုးလို
တစ္ေတာင္ၿပီးတစ္ေတာင္ နီလဲ့ခဲ့ရ…
ငါ ေပ်ာ္တယ္… ငါ့ဘာသာလည္း ေပ်ာ္တယ္
ငါေၾကာင့္ သူမ်ားေတြေပ်ာ္တာကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့လည္း
ငါ ေပ်ာ္တယ္။
ငါဟာ
ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ကိုယ္ေတာ္ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူးကြယ္။

တာရာမင္းေ၀
-

သင္းကြဲသူမ်ား(၂)

ႏႈတ္ဆက္ၾကရေအာင္ အခ်စ္ရယ္
တို႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚက လင္းညိဳခဲ့ၿပီမို႔လား
ေက်ာခိုင္းသြားၾကရတယ္ဆိုေပမယ့္
တကယ္ေတာ့ တစ္လမ္းတည္းပါပဲ
(အဲဒါေၾကာင့္ ပိုေ၀းတယ္လို႔ေတာင္ ထင္ၾကရရဲ႕)
ကိုယ့္ကို သတိရရင္ ကဗ်ာေလးေတြ ေရးပါ
စိတ္အလ်င္နဲ႔ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြက
မင္းကို စုန္းမီးေတာက္ျပပါလိမ့္မယ္
ခုေတာ့ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း
ေအးေလ… မင္းလည္း တစ္ေယာက္တည္းပါပဲ
ကဲ… ခြဲၾကစို႔
ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ အခ်စ္ရယ္…။

တာရာမင္းေ၀
-

ေႏြခံစားမႈ

အေငြ႔တေထာင္းထေအာင္ပူရဲ႕
လူတစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေႏြလံုးျဖစ္ရတယ္
ဒီ႐ိုးျပတ္ကိုေက်ာ္ရင္ေရာက္ပါၿပီတဲ့...။
ပတ္ၾကားအက္ထဲကလူကအသံကုန္ေအာ္တယ္...။
မိုးနတ္မင္းၾကီးရယ္....
ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚကို မိုးတစ္ပံု႔ႏွစ္ပံု႔ရြာေပးပါ...
ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြက
မုတ္သုန္ကို ဆာေလာင္မြတ္သိပ္လြန္းလို႔ပါ။

တာရာမင္းေ၀
-

သက္ျပင္းေလာင္းသံ

ငါ...... ေၾကကြဲေနၿပီ
ရင္ဘက္မွာလည္း ၀ိဥာဥ္ေက်ာက္သားေတြအက္ကြဲလို႔...
ငါ....ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
ပိတ္ထားတဲ့ ပန္းပြင့္ကိုေကာ
ဘယ္လိုအလင္းနဲ႕နမ္းမလဲ
အေငြ႔ျပယ္ၿပီး ေပ်ာက္သြားရင္လည္းၿပီးေရာ...
တကယ္ဆို
ေကာင္းကင္တိုက္ပြဲအသစ္ေတြနဲ႕သာေန/ေသခ်င္ေတာ့တယ္....

တာရာမင္းေ၀
-

ပင္လယ္ေရးတဲ့စာ

ေရတံခြန္ႀကီးတစ္ခုလို ခုန္ခ်လိုက္ခ်င္တယ္
ျမင္းမိုရ္ေတာင္ကိုလည္း မိုးၾကိဳးးပစ္ခ်လိုက္ခ်င္ရဲ႕။
ေက်ာက္ျမင္း႐ုပ္ႀကီးလိုပဒပ္ရပ္ထခ်င္တယ္
ပင္လယ္ကဗီးပင္ေတြလိုလည္းတ႐ွဲ႐ွဲေအာ္လိုက္ခ်င္တယ္။
ခုေတာ့....ဘယ္ျဖစ္ေတာ့မွာလဲ
သူမက
ငါ႔ကို
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲ
လက္ပိုက္ရပ္ေနတဲ့....။

တာရာမင္းေ၀
-

တစ္ခြန္းစကား

ရနံကိုေတာ့ရတယ္
ဒါေပမယ့္....ငါ႔ကိုေမႊးတာမဟုတ္ဘူး ။
ဒီေတာအုပ္္ဒီေက်ာက္သားက
ရင္အံု႔ေမာက္ေမာက္နဲ႔ျပားေနလိုက္တာ ။
ဘာျဖစ္လဲ
ငါဟာ....သိန္းငွက္တစ္ေကာင္
ကိုယ့္ေလးၫိႈ႕ကိုယ္ဆြဲၿပီးထြက္ခဲ့တယ္...။

တာရာမင္းေ၀
-

ကႀကီး

အေဖ့ရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ
အဂၤေတအက္ကြဲရာ အေျမာင္းေျမာင္းနဲ႔
အေဖ့ရဲ႕အ႐ိုးေငါေငါ လက္အစံုမွာလည္း
ဘယ္ဆီကူးမယ္မွန္းမသိတဲ့ ၀တ္မႈန္ေတြလည္းပ်ံ႕သင္းလို႔
အေဖ့ရဲ႕စိတ္အာ႐ံုထဲ ငါ၀င္ၾကည့္ေတာ့
ေလာကဓံ႐ွစ္ပါးနဲ႔ပိတယ္။
အေဖရယ္......
ေက်ာသက္သက္ကိုခင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္၀င္ထမ္းေပးပါ႔မယ္
အေဖ့အတြက္ ႏိုင္ရာ၀န္ကို ကူမေပးရင္း
အဲ့ဒီလို.....ကၾကီးမ်ိဳးေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ ေရးခ်င္ပါေသးတယ္။

တာရာမင္းေ၀
-

နဂါးေခ်ာ့ေတး

ကလူ ..... ကလူ လို႔
ငါ႔ကိုဘယ္သူေခ်ာ့ရဲသလဲ
တကယ္ေတာ့ ေခ်ာ့တယ္ဆိုတာ
ေပ်ာ့ေျပာင္းေစလို႐ံုတင္ မကပါဘူး
ေျဖသိမ့္ေပးတဲ့ သေဘာလဲပါတယ္
“ခ႐ူး...ခ႐ူး” တဲ့
မရဏမင္းက
ႏွာမႈတ္သံနဲ႔ ငါ႔ကိုေခ်ာ့ၿပီ
ေျခာက္ျခားထိတ္လန္႔စြာ....ငါ....ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
သူ႔ကိုမွ ခြင့္လႊတ္နားလည္ ႏုိင္ေသးရင္
က်န္တဲ့သူေတြကုိ ဘာမွေၿပာစရာမရွိဘူး မဟုတ္လား…
နဂါးေခ်ာ့ ေတးသြားက
နည္းနည္းေတာ့ခါးတာေပါ့ေလ…။

တာရာမင္းေ၀
-

ပလံု

ေရထဲကိုခဲက်သြားတာလည္းၿဖစ္နိင္တယ္....
ေရထဲက ငါးခုန္တက္လာတာလည္း ၿဖစ္နိင္တယ္....
တစ္ေန႔မွာ ငါ႔အထၳဳပၸတၱိကို ငါဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္....
ဘယ္လိုၿဖစ္သြားသလဲမသိဘူး...
“ပလံု”

တာရာမင္းေ၀
-

အထက္ပါကဗ်ာေတြအကုန္လံုး ဖတ္ၿပီးသြားရင္ သူ ကြယ္လြန္ခါနီး စိတ္အေျခအေနကို မွန္းဆႏိုင္မွာပါ။ သူ႔ ေနာက္ဆံုးႏွစ္မ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေတြ႕ဆံုစကားေျပာခဲ့ပါတယ္။ ထုတ္ေ၀သူနဲ႔ စာေရးဆရာတို႔ ေျပာသလို အလုပ္အေၾကာင္းေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အလုပ္အေၾကာင္းကုိ သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာရင္ အလြန္ဆံုး ႏွစ္ခြန္းသံုးခြန္းတည္းပါ။ “ကၽြန္ေတာ္ ဒီစာအုပ္ ထုတ္ခ်င္တယ္”ဆိုရင္ သူက “ေအး… ထုတ္” “မထုတ္ပါနဲ႔ကြာ” ဒီေလာက္ပါပဲ။ စာမူခဆိုရင္ တစ္ခါမွ ဘယ္ေရႊ႕ဘယ္ေလာက္ေပးပါလို႔ မေတာင္းခဲ့ဘူးပါဘူး။

ထားပါေတာ့။ အဓိကေျပာခ်င္တာက သူ႕ကဗ်ာေတြပါ။ သူ႕ရဲ႕ soul ကို အထက္ပါကဗ်ာမ်ားထဲမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ သူ ေတာင့္တေနတဲ့ မိသားစုဘ၀၊ သူ လိုအပ္ေနတဲ့ “မိသားစုဘ၀” သူ႕ရဲ႕ အထီးက်န္ရက္စြဲေတြကို ႕ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ ကဗ်ာထဲမွာ ဖတ္ခဲ့ရသလို သူ႕ႏႈတ္ကဖြင့္ဟေျပာတဲ့ စကားေတြလည္း ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူ ကြယ္လြန္ခါနီးအခ်ိန္မွာ သူ အရမ္း အထီးက်န္ေနတယ္ ဆိုတာပဲ။

အရမ္း ႏွေမ်ာမိပါတယ္။ ေနခ်င္ရင္ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေသးတယ္။ သူ ေလာကႀကီးဆီက အမ်ားႀကီး ယူသြားခဲ့ၿပီး သူ႕ဆီက ေလာကႀကီးက နည္းနည္းပဲျပန္ရခ့ဲတာ အရမ္းနစ္နာပါတယ္။ သူ႕ကို အမ်ားႀကီး ညွစ္လို႔ရပါေသးတယ္။ သူ တစ္ခါေျပာဖူးတဲ့ သူေရးခ်င္ေနတဲ့ ငါးအုပ္တြဲဇာတ္ႀကီးဆိုရင္ အင္မတန္ ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ဇာတ္အိမ္ကလည္း အႀကီးႀကီးပါ။ ေရးမယ့္အေၾကာင္းကလည္း ရွယ္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္………………..ကိုေရႊဘုန္း………। ခင္ဗ်ားကိုၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ ေနာင္ဘ၀ အႏုပညာရွင္ မျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။


ေျမမႈန္လြင္

[ဆရာတာရာမင္းေ၀ရဲ႕ မထုတ္ေ၀ျဖစ္လိုက္တဲ့ “နကၡတ္ရစ္သမ္” ကဗ်ာစာအုပ္ထဲက ကဗ်ာေတြကို ဆရာ့ရဲ႕ အမွတ္တရဘေလာ့မွာ မွ်ေ၀ေဖာ္ျပဖို႔ မိုးလႈိင္ညကေနတဆင့္ ၾကည္ျဖဴစြာ ေပးလိုက္တဲ့အတြက္ ကဗ်ာဆရာ ေျမမႈန္လြင္ကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္႐ွိပါတယ္။ ၾသဂုတ္လ ၅ ရက္ေန႔ ဆုိရင္ ဆရာတာရာမင္းေ၀ ကြယ္လြန္သြားခဲ့တာ ၂ ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။]