ရနံ႔ခ်ိဳတဲ့
ဘယ္လိုပန္းတစ္ပြင့္ကိုမွ
ငါ့ရဲ႕ အနက္ေရာင္ေခါင္းတလားေပၚ
ေပါက္က်ဲမခ်နဲ႔။
ငါ့အေလာင္း
ငါ့အရုိးေတြပစ္မယ့္ေနရာမွာ...
ဘယ္ သူငယ္ခ်င္းကမွွ
ႏႈတ္ဆက္စကား လာမေျပာၾကားေစနဲ႔။
ငါ့ရဲ႕ ... ခ်စ္ျမတ္စင္ၾကယ္သူေလးဟာ
ငါ့အုတ္ဂူကို ရွာမေတြ႕ေစနဲ႕ ...။
သက္ျပင္းတို႔ အံု႔ ျဖာေ၀ညြတ္ျခင္း...
...ကင္းတဲ့ေနရာ...
အဲဒီေနရာမွာ...
ငါ့ကို ျမွပ္ႏွံေပးပါ...။
[ဒါဟာ ဆရာ့လံုးျခင္း၀တၲဳတစ္အုပ္ျဖစ္တဲ့
‘ငါ့ရင္ခြင္ၾကားကႏွင္းဆီဓါးသြားတစ္လက္ ’ထဲက
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ။
ရွိတ္စပီးယား ရဲ႕ " twelfth night " ဆိုတဲ့ျပဇာတ္ ထဲက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ကို တပိုင္းတစ ဘာသာျပန္ထားတာလို႕ ပါပါတယ္။]
(႐ွာေဖြေပးပို႔ခဲ့တဲ့ ေနမိုးေ၀ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment