အိပ္မက္ - တစ္
အဲဒီညက မိုးလင္းခါနီးအထိ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။
အိပ္ေပ်ာ္ေတာ့ အိပ္မက္ မက္တယ္။
အိပ္မက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္က စက္၀ုိင္းႀကီးတစ္ခုကို ေတာင္ေပၚတြန္းတင္သြားတယ္။
ေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့ ေတာင္ေအာက္ကို ျပန္လွိမ့္ခ်တယ္။
စက္၀ုိင္းႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ေျပာတယ္။
“မင္းတို႔ လူဆိုတဲ့ သတၱ၀ါေတြဟာ အေတာ္ညစ္စုတ္တာပဲ”
“ဟင္ . . .ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
“သူမ်ားတစ္ဖက္သားကို တြန္းတင္လုိက္၊ တြန္းခ်လိုက္နဲ႔ ဒါေၾကာင့္ မင္းတို႔ေတြ ည . . . ည အိပ္မေပ်ာ္တာ” တဲ့ . . .။
အိပ္မက္ - ႏွစ္
ကၽြန္ေတာ္ အရူးတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔တယ္။
ေမးၾကည့္မိတယ္။
“အခ်စ္ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားသိလား”
“သိေတာ့သိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေျပာမျပတတ္ေတာ့ဘူး”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
“အဲဒါကို သိၿပီးကတည္းက ငါခုလို ရူးသြားတာပဲ”
လန္႔ႏုိးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ညဥ့္ေတာ္ေတာ္နက္ေနၿပီ။
အိပ္မက္ - သံုး
ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို ခ်စ္မိေနၿပီ။
႐ုိး႐ိုးလား . .ဆန္းဆန္းလားေတာ့ မေတြးတတ္ဘူး။
ေမာင္ႏွမခ်စ္ထက္ “တစ္”ပဲပိုတာပါ။
ေအာက္ပါအတုိင္းေပါ့။
၅၂၈+၁
အိပ္မက္ - ေလး
“တစ္ေနရာမွာေတာ့ မွားေနၿပီ”
ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီလိုေျပာေတာ့ ကမၻာေစာင့္ဘုိးဘုိးႀကီးက ၿပံဳးတယ္။
“တစ္ေနရာမွားတယ္ဆိုေတာ့ က်န္တဲ့ေနရာေတြက မွန္တယ္ေပါ့”
“အင္း”
“အဲဒါဆို .မွန္တဲ့ေနရာေတြကို မွန္ေၾကာင္း ေသခ်ာေအာင္ စစ္ေဆးလုိက္ေပါ့...မွားတဲ့ေနရာက ထင္ရွားလာလိမ့္မယ္”
ကမၻာေစာင့္ဘုိးဘုိးႀကီး ျပန္သြားတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က်န္ရစ္တယ္။
မွန္တာေတြကို မွန္ေၾကာင္း ေသခ်ာေအာင္စစ္တယ္။
ေတြ႔ၿပီ။
ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ..မွားတာက ကၽြန္ေတာ္ပဲ ျဖစ္ေနတယ္။
“ေတာ္ၿပီ”
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဧဒင္ကေခ်သည္ - တာရာမင္းေ၀
လမ္းျခမ္းအ၀ါကို ျမင္လို႔
ေကာင္းကင္ကို မျမင္လိုက္ဘူး။
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
ရြာရိုးကိုးေပါက္ ေ၀းခဲ႔မိတယ္။
ေကာင္မေလးေရ
ငါ့ရဲ႕
အေမတစ္၀က္၊ ေဆာင္းရာသီတစ္၀က္ ေကာင္မေလးေရ
ငါ႕ကို ကယ္ပါ။
ငါ႔ကို ကယ္တင္တယ္လို႔ သေဘာမထားဘဲ
ငါ႔ကိုပဲ ကယ္ပါ
မင္းရဲ႕ အျဖဴ တစ္၀က္ရဲ႕ အျဖဴတစ္၀က္ေလာက္
ငါ႔ကို ဆြတ္ေပးပါ။
ရင္ဘတ္က ၾကယ္ေငြ႕ေတြ ၿဖာက်လာတဲ႔အထိ
ငါ ပြင္႔ပစ္လိုက္ခ်င္လို႔ပါ။
တာရာမင္းေ၀
“မိုးေခါင္လို႔ တီးတဲ႔ဗံုသံ” မွ
ေကာင္းကင္ကို မျမင္လိုက္ဘူး။
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
ရြာရိုးကိုးေပါက္ ေ၀းခဲ႔မိတယ္။
ေကာင္မေလးေရ
ငါ့ရဲ႕
အေမတစ္၀က္၊ ေဆာင္းရာသီတစ္၀က္ ေကာင္မေလးေရ
ငါ႕ကို ကယ္ပါ။
ငါ႔ကို ကယ္တင္တယ္လို႔ သေဘာမထားဘဲ
ငါ႔ကိုပဲ ကယ္ပါ
မင္းရဲ႕ အျဖဴ တစ္၀က္ရဲ႕ အျဖဴတစ္၀က္ေလာက္
ငါ႔ကို ဆြတ္ေပးပါ။
ရင္ဘတ္က ၾကယ္ေငြ႕ေတြ ၿဖာက်လာတဲ႔အထိ
ငါ ပြင္႔ပစ္လိုက္ခ်င္လို႔ပါ။
တာရာမင္းေ၀
“မိုးေခါင္လို႔ တီးတဲ႔ဗံုသံ” မွ
ႏွင္းလူဟာ
ဂူထဲမွာ ဘီလူးဒူးတုပ္ထိုင္လ်က္
အေမွာင္ၾကဳတ္ၾကဳတ္ကို ကိုက္ၿမိဳ ၀ါးစားရင္း
ေန နဲ႕လည္း စိတ္ခ်င္း ဆက္သြယ္ၾကည္႔တယ္။
ရႊံ႕မီးအိမ္နဲ႔ ေ၀႔ပတ္ၿပီး
ေၿမာက္အရပ္ကို ရွာေဖြၾကည္႔ေတာ႔
ဓူ၀ံၾကယ္ ေၾကြသြားတာ ၾကာၿပီတဲ႔။
သူရႈံးသြားတယ္
သူ႔ပါးစပ္ကို သူၿဖဲၿပီး
ေၿမာက္ၿပန္ေလက ေဆာင္းေတြကို ရိုက္ခြဲၾကိတ္ထည္႔
လြမ္းရင္ လိုက္ခဲ႔လို႔ မွာတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔
ေႏြဦးေပါက္ မ်ားစြာကို လြန္ေလၿပီးမွ
ၿပန္လည္ ႏိုးထလာတဲ႔ ေက်ာက္ႏွင္းလူ
ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူ ထူတယ္။
ၿပီးေတာ႔
ေသြးေတြကို တဂ်ဳံးဂ်ဳံး ၿပန္ေမာင္း
ေကာင္းကင္ကို
ပိေတာက္ေတြနဲ႔ တေဗာင္းေဗာင္းပစ္ေပါက္
မီးပြင္႕မတတ္၊ ခါးေထာက္ရပ္လိုက္တယ္။
ငါ..(သို႕မဟုတ္)
ႏွင္းလူကေလးရဲ႔ မွတ္တမ္းမွာ
အဲဒီေဆာင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေရးထားမိ
သတိရတိုင္း ၿပန္ၿပန္ ဖတ္ၾကည္႔လို႔ေပါ႕။
တာရာမင္းေ၀
“မိုးေခါင္လို႔တီးတဲ့ဗံုသံ” မွ
ဂူထဲမွာ ဘီလူးဒူးတုပ္ထိုင္လ်က္
အေမွာင္ၾကဳတ္ၾကဳတ္ကို ကိုက္ၿမိဳ ၀ါးစားရင္း
ေန နဲ႕လည္း စိတ္ခ်င္း ဆက္သြယ္ၾကည္႔တယ္။
ရႊံ႕မီးအိမ္နဲ႔ ေ၀႔ပတ္ၿပီး
ေၿမာက္အရပ္ကို ရွာေဖြၾကည္႔ေတာ႔
ဓူ၀ံၾကယ္ ေၾကြသြားတာ ၾကာၿပီတဲ႔။
သူရႈံးသြားတယ္
သူ႔ပါးစပ္ကို သူၿဖဲၿပီး
ေၿမာက္ၿပန္ေလက ေဆာင္းေတြကို ရိုက္ခြဲၾကိတ္ထည္႔
လြမ္းရင္ လိုက္ခဲ႔လို႔ မွာတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔
ေႏြဦးေပါက္ မ်ားစြာကို လြန္ေလၿပီးမွ
ၿပန္လည္ ႏိုးထလာတဲ႔ ေက်ာက္ႏွင္းလူ
ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူ ထူတယ္။
ၿပီးေတာ႔
ေသြးေတြကို တဂ်ဳံးဂ်ဳံး ၿပန္ေမာင္း
ေကာင္းကင္ကို
ပိေတာက္ေတြနဲ႔ တေဗာင္းေဗာင္းပစ္ေပါက္
မီးပြင္႕မတတ္၊ ခါးေထာက္ရပ္လိုက္တယ္။
ငါ..(သို႕မဟုတ္)
ႏွင္းလူကေလးရဲ႔ မွတ္တမ္းမွာ
အဲဒီေဆာင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေရးထားမိ
သတိရတိုင္း ၿပန္ၿပန္ ဖတ္ၾကည္႔လို႔ေပါ႕။
တာရာမင္းေ၀
“မိုးေခါင္လို႔တီးတဲ့ဗံုသံ” မွ
Subscribe to:
Posts (Atom)
